W związku z tym, iż oboje Indianie senni i zmęczeni, słowem brak im sił do noszenia żerdzi i słupków znad rzeki pod ogrodzenie - Indianka uznała, iż pora wesprzeć się siłą konia. Indiana jako klacz najmądrzejsza i najbardziej zrównoważona została wybrana do tego zadania.
Zadanie polegało na przyciągnięciu dwóch ciężkich długich żerdzi naszykowanych na wyrób długiej dachowej drabiny mającej służyć jako sprzęt pomocniczy do czyszczenia komina i poprawiania dachówek. Niestety - cel nie został osiągnięty gdyż klaczka za dużo się kręciła i wykazywała nadpopudliwość.
Ale za to została oswojona ze szleją i wylonżowana na podwórku. Była też próba prowadzania konia w ręku.
Kobyłka strasznie pcha się na człowieka. Trzeba ją tego oduczyć.
Tym razem zwierz nie pomógł Indianom, ale za to odbyła się niezbędna lekcja reagowania konia na pomoce. Zapewne trzeba wiele takich lekcji, zanim klacz zapracuje na swój owies.
Póki co darmozjad dostał trzy owsiane nagrody za jako taką wspólpracę z Indianami i na zachętę na przyszłe lekcje.
Indianka
Myślałam, że wykorzystujesz je do prac pociągowych . W ramach treningu choć na 10 minut doczepiałabym im linki po obu bokach i tak przeprowadzał stopniowo je dociążając. Jak bedą turyści to suoer, ale ty już potrzebujesz pomocy konia. Zimą mogą ci przy pomocy kłody czy cóś przetrzeć drogę ze śniegu. Trenuj je. Jednego do pracy, drugiego pod wierzch. Mogłabyś do sklepu nim jeździć. .
OdpowiedzUsuńNo właśnie postanowiłam aby każdą z kobył choć po 15 minut dziennie lonżować, a Indianę dodatkowo przyuczać do ciągania kłody.
OdpowiedzUsuńSolidny lonżownik im zbuduję. Na podwórku wypadają mi z kręgu i trudniej nad nimi zapanować :-)